Siedzi ma kochanka pod zielonym dębem

	<<< Dane tekstu >>>
Tytuł	Siedzi ma kochanka pod zielonym dębem
Podtytuł	36. z p. Oleskiego.
Rozdział	Pieśni wojackie
Pochodzenie	Pieśni Ludu Polskiego w Górnym Szląsku
Redaktor	Juliusz Roger
Wydawca	A. Hepner
Data wyd.	1880
Miejsce wyd.	Wrocław
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI ; Cały zbiór; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

[19]

36.

z p. Oleskiego.

$\relative d { \set Staff.midiInstrument = "flute" \key d \major \time 3/4 \autoBeamOff b'8 d fis4 e | fis8 d d4 e | fis8 g a4 e \bar "[|:" a 4 a8 [(g)] fis8 e \break fis8 d d4 e | fis8 a e4 d \bar ":|]" s } \addlyrics { Sie -- dzi ma ko -- chan -- ka pod zie -- lo -- nym dę -- bem, wy -- szy -- wa chu -- stecz -- kę zie -- lo -- nym jed -- wa -- biem. }$

[20]

Siedzi ma kochanka
Pod zielonym dębem,
Wyszywa chusteczkę
Zielonym jedwabiem.

Komuż to, kochanko,
Chusteczkę czerujesz?
Tobie, mój kochanku,
Jak pomaszerujesz.

Nie trza ci, kochanko,
Chusteczki czerować,
Jeno Boga prosić,
Iżbych mógł wojować.

Idzie po ulicy,
Całym głosem krzyczy:
Zmiłuj się nade mną,
Nie odchódź ode mnie.

Wéjzdrzała na słońce,
Na słońce zachodu, —
Jedzie kochaneczek
Z porąbaną głową.

Chusteczkę zerwała,
Na poły przerwała,
Swemu kochankowi
Głowiczkę związała.

Nie trza mi doktora,
Ani żadnéj maści,
Bo już w mojéj głowie
Porąbane kości.

Choćby ich stanęło
Jako w lesie szyszek,
Już taki nie będzie,
Jak mój nieboszczyczek.

Choćby ich stanęło
Jako w lesie drzewa,
Już taki nie będzie
Jakiego mi trzeba.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: anonimowy, Juliusz Roger.