Setnik rymów duchownych/XXXIX
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Setnik rymów duchownych |
| Pochodzenie | Sebastyana Grabowieckiego Rymy duchowne 1590 |
| Redaktor | Józef Korzeniowski |
| Wydawca | Akademia Umiejętności |
| Data wyd. | 1893 |
| Druk | Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały Setnik rymów duchownych Cały zbiór |
| Indeks stron | |
XXXIX.
Kazałeś prosić w imię twe, prosiemy,
Chryste, wodzu nasz! Przecz nie odnosiemy
Skutku swych płaczów, sieroty ubogie?
Przedsię swe srogie
5
Wylewasz gniewy; a myśmy słyszeli,Że wszędy pomoc twoję oni mieli,
Którzy w swym żalu wołali do ciebie,
Co mieszkasz w niebie.
Sława twej kaźniej do nas przeskoczyła,
10
Lecz i dobroci twej wiadomość była,Gnieweś pokazał, niech w nim łaskę znamy,
Póki dychamy.
Naszy przodkowie acz grzeszyli tobie,
Jednak, gdy serca uniżali w sobie,
15
Krewkości ludzkie wiedząc, toś znać dawał, Żeś rad ratował.
Sieroctwa nie chciej rozmnażać nad nami,
Ni według złości obchodzić się z nami,
W sąd nas nie ciągni, bo straconą mamy;
20
Sami to znamy.
Gdyś w gniewie, pomni miłosierdzie twoje,
Przeciw twym strzałom żadnej niemasz zbroje;
A chceszli karać, daj, w nas, ojcze, będzie
Cierpliwość wszędzie.
