Setnik rymów duchownych/XXVII
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Setnik rymów duchownych |
| Pochodzenie | Sebastyana Grabowieckiego Rymy duchowne 1590 |
| Redaktor | Józef Korzeniowski |
| Wydawca | Akademia Umiejętności |
| Data wyd. | 1893 |
| Druk | Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały Setnik rymów duchownych Cały zbiór |
| Indeks stron | |
XXVII.
Wysokość żalów mych i kłopoty wielkie,
Gdy łzy oczy, troski serce cisną wszelkie,
Ręce i źrenice wznosiemy do ciebie,
Sieroty ubogie usłysz, Ojcze, w niebie.
5
Wejźry a łaskawe nam staw swoje uszy,Niech cię żal nasz, Panie, niech cię nasz płacz ruszy,
Nie patrz na występki, bo wspomniszli złości,
Któż niewinnym będzie twej sprawiedliwości?
Tyś dobroci źródło, i to tak trwać będzie,
10
Tyś studnica łaski nieprzebrana wszędzie,Przeto nasze zmyły żalem obciążone
K tobie, byś pocieszył, Ojcze, obrócone.
Kiedy dzień swej nocy z słońcem ustępuje,
Albo księżyc nazad swe gwiazdy kieruje,
15
Gdy jedna godzina drugiej z miejsca wstawa,Chwalić Pana swego duch mój nie przestawa.
A iż miłosierdzie w ręku Pana tego
I mocna ucieczka człowieka nędznego,
Dobrze swą nadzieję Izrael zasadził
20
Że ty, póki wiek trwa, o nim będziesz radził.
