Samemu się z dobroci nie sądzić

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Ezop
Tytuł	Samemu się z dobroci nie sądzić
Pochodzenie	Biernata z Lublina Ezop
Redaktor	Ignacy Chrzanowski
Wydawca	Akademia Umiejętności
Data wyd.	1910
Druk	Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego
Miejsce wyd.	Kraków
Tłumacz	Biernat z Lublina
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI ; Cały zbiór;
	Indeks stron

›››

[274]

96. Samemu się z dobroci nie sądzić.

Liszka, gdy karmi szukała,
Z jamy była wybieżała.
Lisięta samy w jamie zostały,

Społem sobie przymawiały        5
A jęły gardła wspominać,
Swe cudniejsze kożde mnimać;
I tako długo gadały,
Aż sie społem podrapały.
Potym liszka przybieżała,        10
Skrwawione dzieci uźrzała;
Przyczyny walki pytała,
A winnego ukarać chciała.
Ony jej odpowiedziały:
„O gardłaśmy sie wspierały;        15
„Kożdy swoje lepsze mnimał,
„A przetoć ten bój o to wstał“.
Rzekła matka: „Bardzo mądrze,
„Dziatki, gdy was kusznierz podrze,
„Tenci sam was będzie szacował,        20
„Który lepszy podgardłek miał“.
Ci, którzy ich namniej mają,
Swoje cnoty obmawiają;
Anoć mowa nie pomoże,
Samaciem sie rzecz okaże.

[275] ? — Krasicki BN 1, 14 Wilczki.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Ignacy Chrzanowski, Ezop i tłumacza: Biernat z Lublina.