Słownik etymologiczny języka polskiego/zdziać
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
zdziać, ‘nazwać’, w 15. wieku stałe; zachodzi np. w biblji kilkadziesiąt razy: »zdział Adam imię swej żenie Ewa«, »jemużto Aleksy dzieją« (‘którego zwą Aleksym’), »jemużto Laban zdział«; właściwie ‘nadziać, nadać imię’; p. dziać.
