Słownik etymologiczny języka polskiego/turkot
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
turkot, ‘hałas’, turkotać, turknąć; turkawka i turkać, p. trukawka, trukać; turkacz i turkuć, ‘niedźwiadek’; oboczne do tark-, tarkot, jak mruczeć do markotny, itp.
