Słownik etymologiczny języka polskiego/trzebuła
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
trzebuła, trzebula, trzebulka, trybulka, i z mylną nosówką (por. Trębowla z Trebowla): trębulka; czes. trzebule, serb. trbulja; u nas (Stanko 1472 r.) i trzebnik, a w 16. wieku i kierbnik (z niem. Kerbel, Kirbel; rus. kierwiel, słowień. krebulec, krefulica). Roślina hodowana; wszelkie jej nazwy przekręcone z łac. cerefolium z grec. chairefyllon.
