Słownik etymologiczny języka polskiego/tabaka

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Aleksander Brückner
Tytuł Słownik etymologiczny języka polskiego
Wydawca Krakowska Spółka Wydawnicza
Data wyd. 1927
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Indeks stron
Artykuł w Wikipedii Artykuł w Wikipedii
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

tabaka, tabaczka, tabaczny, tabakierka; tabagja (z niem. Tabagie, franc. tabagie, ‘pokój do palenia’, później ‘restauracja’); od Tabago, prowincji w Jukatanie czy na Antylach, skąd tabaka do Europy się dostała. U nas w 17. wieku dobrze znana, głównie Kozakom, co »piją tabakę« i nosem, t. j. zażywają ją z fajki (lulki), lub jako proszek (niuch, sznupka).