Słownik etymologiczny języka polskiego/strój

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Aleksander Brückner
Tytuł Słownik etymologiczny języka polskiego
Wydawca Krakowska Spółka Wydawnicza
Data wyd. 1927
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Indeks stron
Artykuł w Wikipedii Artykuł w Wikipedii
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

strój, stroić, strojny; nastrój, nastrajać; strojniś (w 17. wieku i strojnat); stroisz, ‘dzierżak’; strój dziś o ‘ubiorze’, pierwotnie tylko o ‘przyborach’ wszelakich: »wszelkiego stroja spiewającego«, biblja (»wszelkiej muzyki«, Leopolita), stroić w psałterzu i i. zawsze tylko ‘czynić, działać’ (np. złość itp.), ale i: »palce stroili są żałtarz«; w biblji »stroić gody«, ‘urządzać’, »strojący synów«, ‘przełożeni ich’; »stroje bobrowe« (por. wyraz: potrzeby), »stroje męskie«; strój, ‘sposób’; w cerk. stroj ‘rząd’, stroiti ‘sposobić’, u Słowieńców i Serbów stroiti ‘garbować skórę’, rus. stroj ‘rząd, szereg’; od pnia strei-. U Czechów stroj ‘maszyna, mechanizm’.