Słownik etymologiczny języka polskiego/sęp

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Aleksander Brückner
Tytuł Słownik etymologiczny języka polskiego
Wydawca Krakowska Spółka Wydawnicza
Data wyd. 1927
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Indeks stron
Artykuł w Wikipedii Artykuł w Wikipedii
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

sęp, ptak, sępi; u wszystkich Słowian przeniesione na ‘zachmurzenie lica’ (podobnie od sowa: osowiały): cerk. posąpiti lice, osąpněti, ‘przestraszyć się’, nasze posępny, sępić, itd. Prasłowiańskie, do siep-, p. siepać i siąpić.