Słownik etymologiczny języka polskiego/sęk
Wygląd
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii | |
Strona w Wikisłowniku |
sęk, sękaty, sękowacizna, sęczek i sączek, osęka; prasłowo; ind. śanku-, ‘kołek’; brak w lit. (szaka, ‘gałąź’,?); rus. czes. suk.