Słownik etymologiczny języka polskiego/rondel
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
rondel, rądl, naczynie kuchenne (p. rynka), rondela, ‘baszta’, nie mają odpowiedników włoskich czy francuskich: niem. Rundling od rund, franc. rond, z łac. rotundus (?); natomiast rondo (kapelusza; muzyczne) żywcem z franc. rondeau.
