Słownik etymologiczny języka polskiego/rebarbara
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
rebarbara, rabarbara, rumbarbarum, nazwa rośliny leczniczej, z łac. rhabarbarum albo rhumbarbarum t. j. ‘rha barbarzyńskie’ (albo i ‘pontyjskie’: rha ponticum, niem. Rapunzel; z niem. Rhabarber nasze rabarbar), od dawnej nazwy rzeki Wołgi: Rha, którą przeniesiono i na korzeń tej rośliny, od Wołgi dowożony; pozornie spolszczony rzewień, z rus. reweń z grec. rheion, od tej samej nazwy. Ta odwieczna nazwa Wołgi (inna, Itil, zwykła tursko-tatarska nazwa ‘rzeki’), powtarza się dziś jedynie u fińskiej Mordwy, jako Rhau; wywodzą ją jednak z języków irańskich, albo z *srawa, ‘rzeka’, albo z mitycznej Ranha. Dzisiejsza nazwa Wołga może tylko pozornie słowiańska; przed r. 1000 nigdzie się nie zjawia, najpierw w Kronice ruskiej.
