Słownik etymologiczny języka polskiego/rana
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
rana, ranić, ranny, prasłowiańskie; tak samo u wszystkich Słowian; znaczy jednak (szczególniej w cerk. i czes.) i ‘udar’, ‘plaga’; wobec braku słowa w litewszczyźnie dla domysłów pole najszersze; por. ronić(?); ind. wrana-, ‘rana’(?).
