Słownik etymologiczny języka polskiego/pytać

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Aleksander Brückner
Tytuł Słownik etymologiczny języka polskiego
Wydawca Krakowska Spółka Wydawnicza
Data wyd. 1927
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

pytać, od pyta, pytka, ‘męczarnia’, »wziąć na pytki«, ‘na tortury’; znaczenie pierwotne: ‘krajać’ (łac. am-putare; czes. pytwa, ‘anatomja’); u nas pisano i przez i: »pitwać ryby« (niby ‘patroszyć’, wypitwać czy wypytwać w słownikach około r. 1500 i w późniejszych; por. narzeczowe pitraszyć, pitolić, ‘niezgrabnie co robić’, pitwak i pitrok, o ‘nożu tępym’); zapytać, z dawnego opytać, zopytać, gdy pojedyncze złożenie zbyt się utarło (za- mylne zamiast zo-). Przejście znaczenia od ‘krajać, ciąć’, podobne jak w badać (p.).