Słownik etymologiczny języka polskiego/pęcina

Dodaj linki
Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Aleksander Brückner
Tytuł Słownik etymologiczny języka polskiego
Wydawca Krakowska Spółka Wydawnicza
Data wyd. 1927
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Indeks stron
›››

 pęcina, ‘przegub w nodze końskiej’ (gdzie się pęta zakładają); pęciny i pęćce, ‘więzy, rzemyki’; p. pęto i piąć; pisownia pęca, pęczca dla ‘pętów’ mylna, zamiast pęćca, pętca (rus. putca). Natomiast pęcak, małopolskie, zamiast pęczak, ‘jęczmień otłuczony’ (ziarno całe zostaje), od pęcznienia.

Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Słownik_etymologiczny_języka_polskiego/pęcina&oldid=895967”