Słownik etymologiczny języka polskiego/oręż
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
oręż, dawniej zbiorowe rodzaju nijakiego: oręże; tłumaczy i ‘sprzęt’ wszelaki; oręża jeszcze u Potockiego; orężny; prasłowiańskie; u innych Słowian i bez o-, rus. rużjo, ‘gwer’; pień więc ręg-, dalej nieznany; czes. orużi, ‘broń’, serb. orużje; p. narężyć.
