Słownik etymologiczny języka polskiego/machina
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Strona w Wikisłowniku
| |
machina, machinacje, machinalny, ‘bezwiedny’, zachowały kształty łacińskie, gdy maszyna, maszynka, maszynowy, maszynista, romańskie dają (franc. machine). Wszystko przez łacinę z grec. mēchanē (por. mechanik, mechaniczny, mechanizm), od mēchos, ‘środek, sposób’, niem. machen, ‘robić’ (por. gmach).
