Słownik etymologiczny języka polskiego/korczak

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Aleksander Brückner
Tytuł Słownik etymologiczny języka polskiego
Wydawca Krakowska Spółka Wydawnicza
Data wyd. 1927
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Indeks stron
Artykuł w Wikipedii Artykuł w Wikipedii

korczak (nazwa herbowa), ogólnie średniowieczne dla ‘naczynia do picia’, ‘kubka wielkiego’, mylnie i dla ‘misy-krzynowu’ (około r. 1500); należy widocznie do korca, boć i ‘czerpak’ znaczy, i nazwę »młyna korzecznika« (z kołem zaopatrzonem w skrzynię) powtarza; więc cerk. krczag, ‘dzbanek’, rus. korczaga, ‘garnek baniasty’, czes. krczah, ‘dzbanek z wąską szyją’ (o których p. karczma), zupełnie odmienne.