Słownik etymologiczny języka polskiego/kord
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
kord, ‘miecz’, z węg. kard, co z języków irańskich (pers. kard, ‘nóż’, alańskie, t. j. oseckie, kard); u nas zapisane już r. 1279 i 1432 (w dokumentach i aktach sądowych); jest już w cerk., ale rodz. żeńskiego, korda, więc może nie bezpośrednio z węgierskiego poszło.
