Słownik etymologiczny języka polskiego/konszachty
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Strona w Wikisłowniku
| |
konszachty, konszachtować, dawniej kunszafty i konszafty (bo f i ch stale się wymieniają), z niem. Kundschaft, ‘znajomość, poufałość’; u nas ‘porozumienie, układy tajemne, podejrzane’.
