Słownik etymologiczny języka polskiego/kolano
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
kolano, kolanko, kolankowy, kolankowaty; pokolenie właściwie ‘człon(ek)’ i pochodzi od tegoż pnia (kol-, urobione jak polano, i kel-, t. j. czel-, p. czoło, członek); Litwa nazwę ‘kolana’ wprost od kel- utworzyła, kelys; por. grec. kōlon, ‘członek’; nie z kołem go łączyć, ani od kolana oddzielać pokolenie, skoro już w cerk. kolēno ‘pokolenie’ znaczy.
