Słownik etymologiczny języka polskiego/kolasa
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
kolasa, kolaska, słowo ruskie, bo w 16. i 17. wieku (u Joach. Bielskiego, Twardowskiego, Grochowskiego) tylko o ‘ruskich i tatarskich wozach’ używane; rodzime polskie winnoby brzmieć *kolosa (do koło, jak niebiosa do niebo), czes. kolesa, do czego dorobiono nową liczbę pojedynczą, koleso, jak i w rus., co nam obce. Liczba mnoga, koła i kolesa, oznaczała stale ‘wóz’; z kolesa wynikła romańska nazwa ‘powozu’, włos. calesse, hiszp. calesa, franc. callèche, z tego niem. Kalesche. Natomiast koleśnik, ‘kołodziej’, dawny wyraz rodzimy (u Mączyńskiego).
