Słownik etymologiczny języka polskiego/koko
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
koko, ‘jajo’, uchodzi za wyraz mowy dziecinnej, jak bobo; znane po paszkwilach 17. wieku; powtarza się jako koka i koko w czes. i rus., tudzież w językach romańskich, włos. cocco.
