Słownik etymologiczny języka polskiego/kokora

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Aleksander Brückner
Tytuł Słownik etymologiczny języka polskiego
Wydawca Krakowska Spółka Wydawnicza
Data wyd. 1927
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Indeks stron

kokora, ‘wrąg’, o ‘zakrzywionem drzewie’, powtarza się w nazwach roślinnych: kokorzec, kokorek, kokornak, kokoryczka i i., tak samo w czes., dla ‘aristolochia’, ‘cuscuta’ i innych, od kłaczkowatego wyglądu; z odmienną wokalizacją czes. czeczerziti, o ‘zwijaniu’, czeczeratý = serb. kokoraw, ‘najeżony’, łotew. cecers, ‘kędziory’, ka(i)karains, ‘kosmaty’.