Słownik etymologiczny języka polskiego/iwa

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Aleksander Brückner
Tytuł Słownik etymologiczny języka polskiego
Wydawca Krakowska Spółka Wydawnicza
Data wyd. 1927
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Indeks stron
Artykuł w Wikipedii Artykuł w Wikipedii
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

iwa, z przydechem jiwa, liwa (stąd nazwa miejscowa Liw i herbowa Doliwa?), iwina, iwowy, liwina, ‘rodzaj wierzby’, i tak u wszystkich Słowian bez wyjątku (chyba zdrobniałe iwka, iwica, służą i innym roślinom). Prasłowo, chociaż drzewa same różne bywają; lit. jewa, ‘czeremcha’, grec. ojē, niem. iwa, dziś Eibe, ‘cis’ (rdzeń iwy-wierzby i cisu czerwonawy); ale prus. iwis(?), łotew. īwe, dla ‘cisu’, są pożyczki z dawnego niem. īwe.