Słownik etymologiczny języka polskiego/gusła
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Strona w Wikisłowniku
| |
gusła, guślić, guślarz (w znaczeniu ‘wróżbiarza’ głównie od Mickiewicza i jego Dziadów się rozeszło; dawniej raczej ‘zabobonnik’); u Czechów brzmi niby odwrotnie: kouzlo, ‘czary’; urobione, jak hasło, do gud- (p. gąść, gędę), w znaczeniu ‘zamawiania, naszeptywania’ ; por. lit. gudu, ‘żałuję’.
