Słownik etymologiczny języka polskiego/gorze
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Strona w Wikisłowniku
| |
gorze, ‘biada!’, wykrzyknik (»gorze nam!«, woła Henryk Brodaty pod Lignicą r. 1241); rzeczownik, ‘bieda, nieszczęście’, dochował się do 16. wieku: »wnet ją tam napadło gorze«, Ezop; »kto zna morze, wie co gorze«, »zbywszy swego gorza«. P. gorzej.
