Słownik etymologiczny języka polskiego/gorze
Wygląd
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Strona w Wikisłowniku |
gorze, ‘biada!’, wykrzyknik (»gorze nam!«, woła Henryk Brodaty pod Lignicą r. 1241); rzeczownik, ‘bieda, nieszczęście’, dochował się do 16. wieku: »wnet ją tam napadło gorze«, Ezop; »kto zna morze, wie co gorze«, »zbywszy swego gorza«. P. gorzej.