Słownik etymologiczny języka polskiego/gara
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
gara, ‘dziura od szpunta’, ‘rowek, żłobek w drzewie, desce’, z niem. Gehre, co i ‘fugę’ oznacza; od tego Gehre garować (a stąd garuga, jak żegluga od żeglować), o płynięciu łodzi (okrętu), gdy wiatr bokiem w żagle dmie, a więc ukośnie (holandzkie geer, geeren, to samo); u nas i gary, o ‘sznurach po obu końcach rei’; garować znaczy i ‘żłobkować’.
