Słownik etymologiczny języka polskiego/dźwięk
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
dźwięk, dźwięczny, dźwięczeć, od tego samego pnia zwĭn-, co w dzwon, z przyrostkiem -k, zupełnie tak, jak brzęk od brzmieć (p.); d- przysunięte; pierwotnie źwięk, w psałterzach; z o, rusk. czes. zwuk, 'dźwięk'.
