Słownik etymologiczny języka polskiego/czekać

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Aleksander Brückner
Tytuł Słownik etymologiczny języka polskiego
Wydawca Krakowska Spółka Wydawnicza
Data wyd. 1927
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

czekać, do 16. w. i czakać, poczkaj, skrócone z poczekaj już od 16. w., na poczekaniu, poczekalnia; czekanka i czakanka, czekana od roku 1472 ‘podróżnik’, ‘cichorium’, czekadlnik, ‘polygonum’ r. 1472. Od rzeczownika czáka, czeskie, ‘nadzieja’, urobionego przyrostkiem -k (jak znak od znać) od cza-jati (p. czaić), ‘oczekiwać’. U wszystkich niemal Słowian z obu postaciami: czakati (zwykle starsze) i czekati; poczkati i u Czechów skrócone jak u nas.