Słownik etymologiczny języka polskiego/brunatny
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Data wydania | 1927 |
Wydawnictwo | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
![]() |
brunatny, brunet, i franc. brun, ‘brunet’, z niem. braun, co w związku z nazwą ‘niedźwiedzia’ Bär, i lit. bēras, ‘brunatny’; -at, p. bławat od blau; u nas już r. 1394 »(sukno) brunaticum«, ‘ciemnawe’; w dawnej niemczyźnie brunāt o ‘ciemnej tkaninie’.