Słownik etymologiczny języka polskiego/żródło
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
żródło, dziś pisane źródło (dobrze że nie źrudło, tak jakby nasza pisownia była fonetyczna!), to samo słowo co gardło (p.), tylko z inną wokalizacją: gardło z *gŭrdło, żródło z *ger-dło, *żerdło, z przestawką płynnej nasze żrzedło, wkońcu z przegłosem żrzódło, a z tego, z ułacnioną wymową, żródło; p. żreć; cerk. ż(d)rěło; rus. żereło, czes. żrzidlo i hrzidlo; p. ożydle.
