Słownik etymologiczny języka polskiego/ożydle
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
ożydle, narzeczowe w najrozmaitszych postaciach; ‘kołnierz’, ‘wyłogi, rozporek pod szyją’; właściwie ożrzedle, rus. ożerelije, ‘kołnierz’; z o(b)- i żrzódło w pierwotnem jego znaczeniu: ‘gardło’, rus. żereło, cerk. żrědło (p. żrzódło); ożydle znaczy więc dosłownie: ‘ogar(d)le’.
