Słownik etymologiczny języka polskiego/łapa

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Aleksander Brückner
Tytuł Słownik etymologiczny języka polskiego
Wydawca Krakowska Spółka Wydawnicza
Data wyd. 1927
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku Strona w Wikisłowniku

łapa, łapka; łapki, ‘wyłogi’; łapowe, łapówka, łapownik; łapia(s)ty; por. łabaj; litew. łopa (psia, niedźwiedzia), łotew. lēpa, goc. lōfa, staroniem. laffa, ‘dłoń’; por. łopata. U Czechów z nagłosowem t-, d-: tlapa, dlaba, u nas narzeczowe dłapa.