Przejdź do zawartości

Rok dziewięćdziesiąty trzeci/Część trzecia/Księga druga/VI

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Wiktor Hugo
Tytuł Rok dziewięćdziesiąty trzeci
Wydawca Bibljoteka Dzieł Wyborowych
Data wyd. 1898
Druk Granowski i Sikorski
Miejsce wyd. Warszawa
Tłumacz Anonimowy
Tytuł orygin. Quatrevingt-treize
Źródło Skany na Commons
Inne Cały tekst
Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI 
Indeks stron


VI.
Biblioteka.

Co do biblioteki, była to sala podłużna, mająca długość i szerokość mostu i jedyne drzwi, owe żelazne wrota. Skryte drzwi, zielonem suknem obite, które dość było tylko popchnąć, żeby się otworzyły, zasłaniały wewnątrz sklepione wejście do wieży. Ściany biblioteki pokryte były od góry do dołu, od podłogi do sufitu szafami oszklonemi w dobrym stylu z wieku siedemnastego. Sześć wielkich okien, trzy z każdej strony, po jednem nad każdą arkadą, oświetlało bibliotekę. Oknami temi z zewnątrz, z wysokości płaskowzgórza, można było zajrzeć do wnętrza. Na ścianach między oknami stało na rzeźbionych konsolach dębowych sześć popiersi marmurowych: Hermolausa z Byzancyum, Ateneusza gramatyka naukrateńskiego, Suidasa, Casaubona[1], Klodoweusza, króla Francyi, i jego kanclerza, Anachalusa, który zresztą tak nie był kanclerzem, jak Klodoweusz nie był królem.
Było w tej bibliotece trochę ksiąg. Jedna z nich miała wielki rozgłos. Było to stare in quarto z rycinami, z tytułem wielkiemi wypisanym literami: „Święty Bartłomiej“ i z drugim tytułem: „Ewangelia według Świętego Bartłomieja, poprzedzona rozprawą Pantoneusa, filozofa chrześciańskiego, o tem, czy ta ewangelia ma być uważana za podrobioną i czy święty Bartłomiej jest tym samym, co Nathanael.“ Księga ta, uważana za jedyny egzemplarz, leżała na pulpicie w środku biblioteki. W ostatniem stuleciu ciekawi przybywali ją oglądać.





  1. Ateneusz, pisarz grecki z Naukratis w Egipcie, żył pod panowaniem Marka Aureliusza i jego następcami aż do Aleksandra Sewera i uczył z powodzeniem gramatyki i retoryki. — Suidas, leksykograf grecki, żył prawdopodobnie w X wieku. Casaubon Izaak, erudyt, ur. w Genewie w 1559 r., umarł w Londynie 1614 r., uczył greckiego w Genewie (1592), w Montpelier i w Paryżu, gdzie był bibliotekarzem Henryka IV-go.





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Victor Hugo i tłumacza: anonimowy.