Przysięgą Boga nie omylisz

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Ezop
Tytuł	Przysięgą Boga nie omylisz
Pochodzenie	Biernata z Lublina Ezop
Redaktor	Ignacy Chrzanowski
Wydawca	Akademia Umiejętności
Data wyd.	1910
Druk	Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego
Miejsce wyd.	Kraków
Tłumacz	Biernat z Lublina
Źródło	Skany na Commons
Inne	Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI ; Cały zbiór;
	Indeks stron

›››

[219]

35. Przysięgą Boga nie omylisz.

Dwa młodzieńcy niegdy byli
A mięsa sobie kupili,
Które kucharzowi dali,
Aby co rychlej śniadali.
A gdy kucharz sie zakrzątał, 5
Aby gościom wczas udziałał,
Więc jeden z nich mięso porwał,
Drugiemu dał, by je schował.
Kucharz, mięsa gdy nie najdzie,
Pyta onych: „A mięso gdzie“? 10
Oni sie przed nim zaprzeli,
Iżby go oba nie mieli.

Jeden mówił: „Ja go nie mam
„I o to Bogu przysięgam“!
Drugi sie też wymawiać jął 15
Przed Bogiem, „iżem go nie wziął“.
Rzekł im: „Prozno przysięgacie:
„Wy oba to mięso macie,
„I, aczkolwiek mnie zdradzicie,
„Wszak Boga nie omylicie“! 20
Łatwieć człowieka ułowić,
Kto jedno chce kogo zdradzić;
Bóg widzi serce kożdego,
Przed nim niemasz nic tajnego.

[220] Rimicius: D (167) De adulescentibus duobus et coquo. [H 301 Νενίσϰοι ϰαὶ μάγειρος]. — FE (22) O dwu młodzieńcach. — C (169) Dwa mládency a ržeznijk. — Rej Figl. Co czapkę kramarzowi ukradł. — EW 85 Dwaj przyjaciele i kucharz.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Ignacy Chrzanowski, Ezop i tłumacza: Biernat z Lublina.