Przezwiska ludowe w powiatach Tarnobrzeskim, Niskim i Brzeskim w Galicji/187
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Przezwiska ludowe w powiatach Tarnobrzeskim, Niskim i Brzeskim w Galicji |
| Pochodzenie | Wisła, T. 7, z. 2; T. 10, z. 4; T. 11, z. 1; T. 11, z. 4 |
| Redaktor | Michał Arct |
| Wydawca | Michał Arct |
| Data wyd. | 1895-1897 |
| Druk | Józef Jeżyński |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
187. Żeglicki Jasiek, lat 14, syn budownika[1] w Miechocinie. U. sz. M.
α) Jaś z moździrzu, bo jemu Ján je na jimie, a zółty je taki, jak moździérz z mosiondzu, mosionc je zółty.
β) Wancowaty brzuch, bo má taki gruby brzuch: wancowaty znacy tyla, co gruby.
γ) Wáłeckiem ubijáj! bo straśnie duzo jé, choć sie podjé, to jesce pchá, zeby było wiency. Wtedy siostra do niego gádá: „Weź se wáłecka i ubijáj!“, bo widzi, ze má prawie, a uón jesce pchá.
δ) Żeglicki Bicki, bo straśnie drugie mniejse dzieci bije.
ε) Stary uułán, tak go nazywają po ojcu, bo uociec jego był starem ułanem przy wojsku, a uón o swojem ojcu ciongle uopowiada. Ráz gádáł, ze jego uociec, jak słuzył przy wojsku, to chciáł udać, ze nie słysy. Tak, jak ráz byli na błoniu i egzecyrowali sie, kaprál wołá na niego: „Żeglicki hoptak!“, bo uón sie uoglondnon do drugiego zołnirza i gádáł z niem. A Żeglicki zará sie obrócił i spytáł sie: „Co prosze?“ Wtedy kapral zará poznáł, ze uoni słysą, i powiedziáł: „Ahaa! tyś oszukaniec!” Terá wołają na niego:
ζ) Żeglicki hoptak! — albo
η) Oszukaniec.
θ) Rzepicki, bo bardzo rzepe lubi.
ι) Porzygała, bo má nazwisko podobne do słowa rzygać: Żeglicki — Rzyglicki.
κ) Bulwiś, bo má wyscynientą d..e, jak bulwa.
λ) Sierciowy łeb, bo má włosy takie kfarde, jak sierć na śwyni.
