Prośba (Ziemio żałoby...)

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	anonimowy
Tytuł	Prośba
Pochodzenie	Lutnia. Piosennik polski. Zbiór drugi
Wydawca	F. A. Brockhaus
Data wyd.	1865
Miejsce wyd.	Lipsk
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały zbiór; Pobierz jako: EPUB • PDF • MOBI
	Indeks stron

›››

PROŚBA.

Ziemio żałoby, okryta groby
Poległych synów wolności;
Czy kiedy jeszcze ciebie popieszczę,
O święta Matko miłości? —

Wygnan jak zbrodzień, modlę się codzień
O twoje szczęście — i życie —
A kiedy w duszy żal się poruszy,
To cierpię wiele — lecz skrycie!

O cierpię wiele! bo z tobą dzielę
Troski i bole, Ojczyzno!
Braci kajdany palą jak rany —
Więc całe życie me blizną!

Choć twarz wesoła, z bladego czoła
Rodak wiek cierpień wyczyta —
Struta uciecha! — kwiat się uśmiecha,
Lecz żmija pod nim ukryta —

I młodość cała — i miłość — chwała —
Roskosze — szczęście — natchnienie —

To słów czcze tony! Boś ujarzmiony —
Bo twą Ojczyzną — więzienie!

Ziemio żałoby, okryta groby
Męczeńskich dzieci niewoli!
Pozwól choć skronie złożyć w twem łonie —
Zagoić serce co boli —

Hamburg, 3 Kwietnia 1862 r. „Z wiosny.“

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: anonimowy.