Prima Aprilis (Potocki, 1907)

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Wacław Potocki
Tytuł Prima Aprilis
Pochodzenie Ogród fraszek
Redaktor Aleksander Brückner
Wydawca Towarzystwo dla Popierania Nauki Polskiej
Data wyd. 1907
Miejsce wyd. Lwów
Źródło Skany na commons
Inne Cały tom I
Indeks stron
Prima Aprilis.[1]

Prima Aprilis, albo najpierwszy dzień kwietnia,
Do rozmaitych żartów moda staroletnia.
Niejeden się nabiega, nacieszy, nasmęci
Po próżnicy, przeto go zawsze mieć w pamięci.
W ten dzień szlachcic drugiemu pieniędzy trefunkiem        5
Pożyczył, wziąwszy kartę od niego warunkiem,
Gdzie położywszy kwotę i termin zapłacie,
Zwyczajnie pisze, prima Aprilis na dacie.

Minął czas, minął drugi, ow mu nie chce wrócić.
Zaczym poszło do prawa, przyszło im się kłocić.        10
Prezentuje kredytor sędziemu swe karty,
Dłużnik się przy i powie, że to były żarty;
By nic inszego, prima sprawi się Aprilis,
Uwierzył głupi żartom, a sędzia: Jaki lis,
Nie tylko w kwietniu, ale, gdy bez cudzej szkody,        15
I w maju wolne żarty, a ty, panie młody,
Płać za to, żeś swojemu pismu był przeciwny,
Znał się na żartach, potym przy długu daj grzywny.






  1. (P+.)





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Wacław Potocki.