Podania i legendy polskie, ruskie i litewskie/Założenie Kijowa

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki


Św. Bronisława Podania i legendy polskie, ruskie i litewskie • 75. Założenie Kijowa • Lucjan Siemieński Przepowiednie Znachora Wernyhory
Św. Bronisława Podania i legendy polskie, ruskie i litewskie
75. Założenie Kijowa
Lucjan Siemieński
Przepowiednie Znachora Wernyhory

Był pan jeden na Rusi, który niezmiernie uciskał swoich poddanych; nietylko bowiem musieli nań pracować, ale jeszcze wydzierał im wszelki dobytek; tak, że nic niebyło w chacie od krówki do jaja, coby mogli nazwać swoją własnością. Długo cierpiał biédny lud to znęcanie się i łakomstwo swego pana, iż téż niemogąc dłużéj wytrzymać, starsi uradzili zrobić czerniawę. Pan ze swojéj strony widząc, na co się zanosi, zebrał duże wojsko. Aż tu lud mnogi powstał ze wszystkich włości; starce, baby, dzieci nawet, wyszli z czém kto miał; z łopatami, cepami, kijmi. Ćma biednego ludu była niezmierna; pan się bronił zajadle, a oni wciąż go pędzili przez góry i rzeki, wszędzie zabijając i niedając odpoczynku, dopiero gdy przyszli na miejsce, gdzie dziś Kijów stoi, a postrzegli, że ani jednego wroga niezostało przy życiu, zrzucili swoje kije na jednę kupę, która tak była wielka, że aż miasto zaczęto budować, które, że z kijów zbudowane, Kijowem nazwano.