PLeban ieden w kazánie nápominał ſwoie, Aby prze bog dawáli, wezmą tyle troie.
Dwoie ludzi ubogich máiąc iednę krowę, Dáli ią Plebanowi, pomniąc iego mowę.
Tá wnet przywiodłá kſiężą w dom onych to ludzi, Wierę ſie nam, rzekł, żono, iáłmużná nágrodzi.
Pleban ſie iey też iuż miał, upomináć prożno, Aby nie rozumiano ſłow tych iego rozno.
PLeban ieden w kazanie napominał swoie, Aby prze bog dawali, wezmą tyle troie.
Dwoie ludzi ubogich maiąc iednę krowę, Dali ią Plebanowi, pomniąc iego mowę.
Ta wnet przywiodła księżą w dom onych to ludzi, Wierę sie nam, rzekł, żono, iałmużna nagrodzi.
Pleban sie iey też iuż miał, upominać prożno, Aby nie rozumiano słow tych iego rozno.