Pieśni Petrarki/Sonet 96

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Francesco Petrarca
Tytuł	Pieśni Petrarki
Wydawca	nakładem tłumacza
Data wyd.	1881
Druk	Józef Sikorski
Miejsce wyd.	Warszawa
Tłumacz	Felicjan Faleński
Źródło	Skany na commons
	Indeks stron

›››

Sonet 96.

Do Antoniego de’Beccari, który na fałszywą wieść o zgonie Petrarki napisał był z tego powodu Tren żałosny. R. 1344.

Twą pieśń czytając, gdzie wśród rymów przędzy
Przyjaźń przedwcześnie roni łzy żałości.
Istocie mojej zdało się najprościej
Posłuszne pióro chwycić w dłoń coprędzej,
Byś znał, że jeszcze całkiem zdrów, pomiędzy
Ludźmi tej ziemi twój przyjaciel gości
Nie tknięty śmiercią; — wszakże, dla pewności,
Gdym sam w gospodę owej pobiegł jędzy,
Nie widzę na drzwiach: by dziś albo wczora
Porzucić świat ten była dla mnie pora.
Wprawdzie tam także niema nic o jutrze —
Przecięż, mój luby! przyjmij jak najkrótsze
Dzięki, z życzeniem: niech się twe płakanie
Więcej godnemu niźli ja dostanie. —

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Francesco Petrarca i tłumacza: Felicjan Faleński.