Pieśni Petrarki/Sonet 287

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
<<< Dane tekstu >>>
Autor Francesco Petrarca
Tytuł Pieśni Petrarki
Wydawca nakładem tłumacza
Data wyd. 1881
Druk Józef Sikorski
Miejsce wyd. Warszawa
Tłumacz Felicjan Faleński
Źródło Skany na commons
Indeks stron
Sonet 287.

Idź, smutna pieśni! w grób nakryty skalą,
Gdzie skarb spoczywa mój najdroższy — do tej,
Która króluje w blasku Chwały złotej,
Jakbądź w zapadłych zmrokach śpi jej ciało!
Powiedz jej, proszę: żem już był nie mało
Strudzony życiem dążąc w kraj tęschnoty —
Gdy w tem, wspomniawszy jej niebiańskie cnoty,
Krok w krok jej śladem iść mi się wydało
Bowiem są święte śmierci tej gorycze,
Co ją zrobiły nieśmiertelną w Niebie,
By świat w niej cały znał i czcił Anioła!
Niech do mnie zbliży, jak to dziwnie życzę,
Pielgrzymki mojej kres, i niech do siebie
Mnie, takim, jaką sama jest, powoła! —





Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autora: Francesco Petrarca i tłumacza: Felicjan Faleński.