Pastorałki i kolędy/Przy onej górze świecą

Przy onej górze świecą

Kolędy
Polska kolęda śpiewana do melodii znanej ze zbioru M.M. Mioduszewskiego z 1843 r. Kolęda znana również jako czwarta Symfonia Anielska Jana Żabczyca.

[78]

KOLĘDA 83.

Przy onej górze świecą się zorze,

[79] Skan zawiera nuty.

Pasterze się uwijają,
I na multaneczkach^[1] grają,
Nie wiem dlaczego,
Nie wiem dlaczego.

Przybądźmy do nich, poznamy po nich,
Czyli nie wiedzą o Panu,
A kędy jest święte stanie
Narodzonego.

Graj, pasterzu, graj, Bóg ci pomagaj:
Powiedz, która tu Gospoda^[2],
Słodkiego grona jagoda,
Syna powiła?

Wszak zapłacimy i odwdzięczymy!
Ukaż nam, gdzie ta Pociecha,
Która nigdy nie zna grzechu,
W świat się zjawiła?

Płacić nie trzeba, bo ten Pan z nieba:
Zapłaci to on nam dobrze,
Szafuje ten szafarz szczodrze,
Kogo miłuje.

Pojdźmyż do Niego, malusieńkiego!
Wiem, że nas uprzejmie przyjmie,
I wesoło nas obejmie,
Serce to czuje.

Zwyczaj jest stary, przynosić dary:
Przywitać gościa nowego,
W otchłaniach pożądanego;
Mamy wonności.

Weźmie je wdzięcznie, pójdźmyż bezpiecznie:
Niechaj odbiera królewskie,
Jako to plemię niebieskie,
Nasze skłonności.

↑ multanki - piszczałki drewniano-skórzane, Fletnia Pana
↑ Gospoda, wyraz dawny, znaczy: Pani - przypis za M.M Mioduszewskim

Tekst lub tłumaczenie polskie jest własnością publiczną (public domain), ponieważ prawa autorskie do niego wygasły (expired copyright).

[1] ultanki - piszczałki drewniano-skórzane, Fletnia Pana

[2] Gospoda, wyraz dawny, znaczy: Pani - przypis za M.M Mioduszewskim

[1]

[2]