Przejdź do zawartości

Pastorałki i kolędy/Dnia jednego o północy

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki

KOLĘDA 15.

Dnia jednego o północy,
gdym zasnął w wielkiej niemocy;
nie wiem, czy na jawie, czy mi się śniło,
że wedle mej budy słońce świeciło.
Sam się czemprędzej porwałem
i na drugich zawołałem:
na Kubę, na Maćka i na Kaźmierza,
by wstali czemprędzej mówić pacierza.
Nie zaraz się podźwignęli,
bo byli twardo zasnęli:
alem ich po trochu wziął za czuprynę,
by wstali przywitać Boga dziecinę.
Kaźmierz bowiem wszystko słyszał,
Bo na słomie w budzie dyszał:
Ale nam od strachu nie chciał powiedzieć,
Na Maćka skazował[1], ten musi wiedzieć.
Nu Macieju, ty nam powiesz,
Ponieważ ty sam wszystko wiesz:
Widziałem, widziałem dziwne widzenie,
Słyszałem, słyszałem Anielskie pienie.
Bo mi sam Anioł powiedział,
Gdym na słomie w budzie siedział:
Nie bój się, nie bój się Maćku pastuszka,
I jać to, i jać to jest boski służka.
Zwiastujęć wesołe lata,
Że się wam Zbawiciel świata
W Betleem narodził, tak sławnem mieście,
Więc jego czemprędzej przywitać bieżcie.
Niech weźmie Stasiek fujarę,
A Szymek gołąbków parę,
A Maciek będzie stał u drzwi z obuchem,
Bo się tam nie zmieści z swym wielkim brzuchem.
Porwawszy się biegli drogą,
gdzie widzieli jasność srogą:
w Betleem miasteczku gdzie dziecię było,
które się dla wszystkich z nieba zjawiło.


Wbiegliśmy zaraz do szopy,
uściskaliśmy Mu stopy;
jam dobył fujary, a Kuba rogu,
graliśmy wesoło na chwałę Bogu.
Stach do brony wiązał strony[2],
Sobek skakał jak sparzony:
A Maciek musiał stać u drzwi z obuchem,
Bo się tam nie zmieścił z swym wielkim brzuchem.
Jacek chudy zagrał w dudy,
A my w taniec koło budy:
A ty też Michale zagraj na flecie,
A za to kolędę dobrą weźmiecie.
Szymek w taniec stroił minę,
Wymuskał sobie czuprynę:
Bo mu się zagrzała w chacie czupryna,
Wyciągnał do kropli pięć garcy [3] wina.
Na niczem nam nie zbywało,
Z szopy się nam iść nie chciało;
Aleśmy ustąpić wprędce musieli,
Gdyśmy trzech Monarchów jadąc ujrzeli.
Pójdźmyż i my tam ostatni,
Czeka nas tam bal dostatni:
Pastuszków ochota, królewskie dary,
Które z rąk Jezusa będziemy brali.





  1. t.j. wskazywał
  2. Przypis własny Wikiźródeł struny
  3. Przypis własny Wikiźródeł Powinno być: garncy (błąd drukarski lub regionalizm)





Znak domeny publicznej
Tekst lub tłumaczenie polskie jest własnością publiczną (public domain), ponieważ prawa autorskie do niego wygasły (expired copyright).
 Informacje o pochodzeniu tekstu możesz znaleźć w dyskusji tego tekstu.