Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
[14]
KOLĘDA 1.
Ach! biada, biada mnie Herodowi,
Utrapionemu wielce królowi,
Żem ja takiemu czasowi złemu
popadł kłopotowi.
[15]
Doszła mnie jakaś dziwna nowina,
Mojej żałości wielka przyczyna:
Pojawiła się, narodziła się
Przedziwna dziecina.
Rozmaicie to różni udają,
Czyli że prawda, czyli też bają:
Że ma królować, żydom panować,
Tak mi powiadają.
Ach! biada, biada mnie Herodowi,
Utrapionemu wielce Królowi,
Wierna czeladzi, czynić nie wadzi,
Co ku kłopotowi.
Tę teraz wierność ukażcie swoje,
Słudze, dworzanie, żołnierstwo moje:
Bierzcie broń w ręce, pałasze, miecze,
Niechaj się nie boję.
Na koń co prędzej wszyscy wsiadajcie,
A do Betleem miasta biegajcie:
Tam dla jednego dzieciątka małego
Wszystkie wycinajcie.
Ach! biada, biada mnie Herodowi,
Utrapionemu wielce Królowi,
Wierna czeladzi, czynić nie wadzi,
Co ku kłopotowi.
|
Tekst lub tłumaczenie polskie jest własnością publiczną (public domain), ponieważ prawa autorskie do niego wygasły (expired copyright).
