Pan Tadeusz (wyd. 1921)

>>> Dane tekstu >>>
Autor	Adam Mickiewicz
Tytuł	Pan Tadeusz
Podtytuł	czyli ostatni zajazd na Litwie
Redaktor	Józef Kallenbach Jan Łoś
Wydawca	Zakład Narodowy imienia Ossolińskich
Data wyd.	1921
Druk	Drukarnia Zakładu Narodowego imienia Ossolińskich
Miejsce wyd.	Lwów, Warszawa, Kraków
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały tekst Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI
Uwagi	Zobacz również pierwsze wydanie poematu
Indeks stron
Artykuł w Wikipedii
Galeria grafik w Wikimedia Commons
Strona w Wikicytatach

›››

EnglishEsperantoPan Tadeusz (wyd. 1834)

[3]

ADAM MICKIEWICZ

PAN TADEUSZ

WYDANIE

JÓZEFA KALLENBACHA

I

JANA ŁOSIA

---

[455]

SPIS RZECZY.

---

Str.

OD ZAKŁADU NARODOWEGO IM. OSSOLIŃSKICH 

 III

JÓZEF KALLENBACH:  WSTĘP 

 V

JAN ŁOŚ:  O PISOWNI WYDANIA 

 XXVIII

PAN TADEUSZ.

KSIĘGA I. Gospodarstwo. Powrót panicza. — Spotkanie się pierwsze w pokoiku, drugie u stołu. — Ważna Sędziego nauka o grzeczności. — Podkomorzego uwagi polityczne nad modami. — Początek sporu o Kusego i Sokoła. — Żale Wojskiego. — Ostatni Woźny trybunału. — Rzut oka na ówczesny stan polityczny Litwy i Europy 

 3

KSIĘGA II. Zamek. Polowanie z chartami na upatrzonego. — Gość w zamku. — Ostatni z dworzan opowiada historją ostatniego z Horeszków. — Rzut oka w sad. — Dziewczyna w ogórkach. — Śniadanie — Pani Telimeny anegdota petersburska. — Nowy wybuch sporów o Kusego i Sokoła. — Interwencja Robaka. — Rzecz Wojskiego. — Zakład. — Dalej w grzyby! 

 45

KSIĘGA III. Umizgi. Wyprawa Hrabi na sad. — Tajemnicza nimfa gęsi pasie. — Podobieństwo grzybobrania do przechadzki cieniów elizejskich. — Gatunki grzybów. — Telimena w Świątyni Dumania. — Narady tyczące się postanowienia Tadeusza. — Hrabia peizażysta. — Tadeusza uwagi malarskie nad drzewami i obłokami. — Hrabiego myśli o sztuce. — Dzwon. — Bilecik. — Niedźwiedź, Mospanie! 

 81

KSIĘGA IV. Dyplomatyka i łowy. Zjawisko w papilotach budzi Tadeusza. — Zapóźne postrzeżenie omyłki — Karczma. — Emisarjusz. — Zręczne użycie tabakiery zwraca dyskusje na właściwą drogę. — Matecznik. — Niedźwiedź. — Niebezpieczeństwo Tadeusza i Hrabiego. — Trzy strzały. — Spór Sagalasówki z Sanguszkówką rozstrzygniony na stronę jednorurki Horeszkowskiej. — Bigos. — Wojskiego powieść o pojedynku Dowejki z Domejką, przerwana szczuciem kota. — Koniec powieści o Dowejce i Domejce 

 113

[456]

KSIĘGA V. Kłótnia. Plany myśliwskie Telimeny. — Ogrodniczka wybiera się na wielki świat i słucha nauk opiekunki. — Strzelcy wracają. — Wielkie, zadziwienie Tadeusza. — Spotkanie się powtórne w Świątyni Dumania i zgoda ułatwiona za pośrednictwem mrówek. — U stołu wytacza się rzecz o łowach. — Powieść Wojskiego o Rejtanie i księciu Denassów, przerwana. — Zagajenie układów między stronami, także przerwane. — Zjawisko z kluczem — Kłótnia. — Hrabia z Gerwazym odbywają radę wojenną 

 155

KSIĘGA VI. Zaścianek. Pierwsze ruchy wojenne zajazdu. — Wyprawa Protazego. — Robak z panem Sędzią radzą o rzeczy publicznej. — Dalszy ciąg wyprawy Protazego bezskutecznej. — Ustęp o konopiach. — Zaścianek szlachecki Dobrzyn. — Opisanie domostwa i osoby Maćka Dobrzyńskiego 

 191

KSIĘGA VII. Rada. Zbawienne rady Bartka, zwanego Prusak. — Głos żołnierski Maćka Chrzciciela. — Głos polityczny pana Buchmana. — Jankiel radzi ku zgodzie, którą Scyzoryk rozcina. — Rzecz Gerwazego, z której okazują się wielkie skutki wymowy sejmowej. — Protestacja starego Maćka. — Nagłe przybycie posiłków wojennych zrywa naradę. — Hejże na Soplice! 

 217

KSIĘGA VIII. Zajazd. Astronomja Wojskiego. — Uwaga Podkomorzego nad kometami. — Tajemnicza scena w pokoju Sędziego. — Tadeusz, chcąc zręcznie wyplątać się, wpada w wielkie kłopoty. — Nowa Dydo. — Zajazd. — Ostatnia woźnieńska protestacja. — Hrabia zdobywa Soplicowo. — Szturm i rzeź. — Gerwazy piwniczym. — Uczta zajazdowa 

 241

KSIĘGA IX. Bitwa. O niebezpieczeństwach, wynikających z nieporządnego obozowania. — Odsiecz niespodziana. — Smutne położenie szlachty. — Odwiedziny kwestarskie są wróżbą ratunku. — Major Płut zbytnią zalotnością ściąga na siebie burzę. — Wystrzał z krócicy, hasło boju. — Czyny Kropiciela, czyny i niebezpieczeństwa Maćka. — Konewka zasadzką ocala Soplicowo. — Posiłki jezdne, atak na piechotę. — Czyny Tadeusza. — Pojedynek dowódców przerwany zdradą. — Wojski stanowczym manewrem przechyla szalę boju. — Czyny krwawe Gerwazego. — Podkomorzy zwycięzca wspaniałomyślny 

 275

[457]

KSIĘGA X. Emigracja. Jacek. Narada, tycząca się zabezpieczenia losu zwycięzców. — Układy z Rykowem. — Pożegnanie. — Ważne odkrycie. — Nadzieja 

 307

KSIĘGA XI. Rok 1812. Wróżby wiosenne. — Wkroczenie wojsk. — Nabożeństwo. — Rehabilitacja urzędowa ś. p. Jacka Soplicy. — Z rozmów Gerwazego i Protazego wnosić można bliski koniec procesu. — Umizgi ułana z dziewczyną. — Rozstrzyga się spór o Kusego i Sokoła. — Zaczem goście zgromadzają się na biesiadę. — Przedstawienie wodzom par narzeczonych 

 345

KSIĘGA XII. Kochajmy się. Ostatnia uczta staropolska. — Arcy-serwis. — Objaśnienie jego figur. — Jego ruchy. — Dąbrowski udarowany. — Jeszcze o Scyzoryku. — Kniaziewicz udarowany. — Pierwszy akt urzędowy Tadeusza przy objęciu dziedzictwa. — Uwagi Gerwazego. — Koncert nad koncertami. — Polonez. — Kochajmy się! 

 375

EPILOG 

 413

---

[3]

LWÓW

WARSZAWA-KRAKÓW

WYDAWNICTWO ZAKŁADU NARODOWEGO IMIENIA OSSOLIŃSKICH

W Krakowie w składzie głównym wydawnictw, ul. św. Anny I. 11.

W Warszawie we własnej księgarni, ul. Nowy Świat Nr. 69.

1921

[4]

OKŁADKA RYSUNKU EUGENJUSZA CZERWIŃSKIEGO.

---

---

Z DRUKARNI ZAKŁADU NARODOWEGO IMIENIA OSSOLIŃSKICH.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Adam Mickiewicz.