Oko (Antoniewicz, 1828)

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Karol Antoniewicz
Tytuł	Oko
Pochodzenie	Sonety, zeszyt pierwszy
Data wyd.	1828
Druk	Józef Schnayder
Miejsce wyd.	Lwów
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały zeszyt Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI
Indeks stron

›››

[26]

OKO.

---

..... her eye in heaven
Would through the airy region stream so bright
That birds would sing and think it were not night!^[1]
 Romeo and Julia.

---

Już kwiat w swóy kiélich zamknął krople soku,
Co noc, na całe zlała przyrodzenie;
Jasne się światła rozlały strumienie,
Gwiazdy zadrzały, w bladawym obłoku!

Lecz mnie, przy twoiem tu czuwaiąc boku,
Ponure nocy, ogarnęły cienie;
I gwiazd skry złote, Xiężyca promienie
W twoiem, się dla mnie, zamknęły oku,

Ach! czemuż świat się nie pokrył powłoką;
Zbledniéy Xiężycu, i wy nocne świece!
Już iéy niebieskie, nie sklnią się źrénice! — —

Źródłem światła, dla mnie twoie oko!
Tyś, iednym spoyrzeniem, w moią duszę wlała,
Ten płomień czysty, którem teraz pała!

---

1.  her eye in heaven... — słowa Romea z tragedii Szekspira Romeo i Julia z aktu II, sceny 2. Przekład Józefa Paszkowskiego:
    gdyby zaś jej oczy
    Wśród eterycznych zabłysły przezroczy,
    Ptaki ocknęłyby się i śpiewały,
    Myśląc, że to już nie noc, lecz dzień biały.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Karol Antoniewicz.