KALIKANT
rozstrzelane w środku śpiewu
organy nocy
na jaworowe drzewo wokół jego ust
siada już głuszec zamknięcia
w rozłożystych domenach oddechu
twardnieje niepisana gwiazda
przeznaczenia
żaden ogier polny pod bułanym
marszałkiem nie wykrzesze kopyt
z zamarzniętej iskry oddechu
i batuta bitewna z przestrzelonych płuc
gwiżdże na wszystkie wiktorie
te z wargami w okopach bez warg
zapinanych na żołnierski guzik
bezpodstawny już odpinający
kalikant zbiera środki na miech są to
ścięgna z poszycia bitew przy guziku
nie bardzo wie co szyć jego twardość
ma duplikat ale głuszca zwija szybko
w oku na rosół a gwiazdę nadgryza
czy prawdziwa ma roboczy z nią zawsze
stosunek
LOGIKA EROTETYCZNA
delacroix ściera przedwieczornym rękawem
barykady którymi zaparł paryż
wraz z kolorami obok charlotte
ceruje przebitą na wylot
dziurę w piersi marat
lecz gdzie przeciekł ten wietrzny gavroche
